Xubilar a Plutón

O pasado 24 de agosto máis de 2.500 científicas e científicos decidían, na Asamblea da Unión Astronómica Internacional, que Plutón deixaba de ser un planeta[1], e o degradaban á triste categoría de “planeta enano”. Bastaron dez días de discusión e unha votación para arrebatarlle a Plutón o estatus que acadara o día do seu descubrimento, o 18 de febreiro de 1930.

Menudo mes de agosto para Plutón, o expulsan do Sistema Solar e o chaman enano. Mellor non ter vacacións!

Pobriño Plutón, precisamente él o último e máis pequeno do Sistema Solar, conxeladiño como está. Era un dos planetas que nunca esquecía cando recitaba a lección no colexio (por iso do can de Mickei Mouse). Plutón, xunto con Marte e a Terra, era dos planetas “fáciles”, nengún neno ou nena veía disminuida a súa nota por eles.

Candomenos sabemos que Pluto, o can da Disnei, está tomando a noticia con calma e non ten pensado morder a nengún astrónomo[2] en vinganza do planeta que lle deu nome.

Por que non eliminaron a Mercurio ou a Urano? Os tiven que repetir centos de veces para que se quedaran na miña cabeciña.

Tal vez, a eses sesudos científicos e científicas era precisamente Plutón o planeta que sempre esquecían, e por iso agora consuman a súa vinganza organizada.

Non hai volta atrás, Plutón está, definitivamente, xubilado. Xa o estou vendo, miles de nenos e nenas tachando a Plutón nos seus libros de texto, ou, ainda máis humillante, escribindo “planeta enano” ao seu carón.

Porén, que poderosos argumentos propiciaron tal decisión? Pois ser pequeno, e ter unha órbita irregular que se superpón á de Neptuno. Puff, menudas razóns de peso!!

Compre saber que opinión teñen sobre isto o PSOE, CCOO, UGT e a CEOE. Cómo, que non sabedes que pintan estes no asunto Plutón. Pois precisamente son eles os que veñen de aprobar unha Reforma da Seguridade Social que ten un único obxetivo; retrasar a idade de xubilación, xusto o contrario que Plutón. Para a concreción deste obxetivo diferenciamos catro tipos de medidas que persiguen o mantemento in eternum no posto de traballo:

- Endurecer o acceso á pensión de xubilación.
- Incentivos as traballadoras e traballadores para a prolongación “voluntaria” da súa vida laboral.
- Incentivos empresariais para manter en activo a traballadoras/es veteranas/os.
- Desencentivar a xubilación anticipada.

Todas estas medidas supoñen un ataque escandaloso aos intereses da clase traballadora. En claro detrimendo, da incorporación da mocidade ao mundo do traballo. O propio Jesús Caldera, Ministro de Traballo, declarou que coa Reforma quérese “estimular que la gente siga trabajando más allá de los 65 años”.

Toda unha reforma feita e agora veñen estes científicos e xubilan a Plutón con só 76 anos, unha xubilación máis que anticipada para quen tiña que durar unha eternidade. En proporción, sería como si eu so traballara un nanosegundo da miña vida. Pois non estaría nada mal, presentarei o meu caso á comunidade científica. Eu, ao igual que Plutón, nacín un 18 de febreiro, tamén teño un tamaño reducido, e encanto ao da miña órbita… bueno, en determinados momentos tamén é irregular, e algunha que outra vez crúzase con algún que outro planeta.

Setembro 2006

[1] Un planeta é un corpo celeste que (a) está en órbita arrededor do Sol, (b) que ten suficiente masa para ter gravedade propia para superar as forzas ríxidas dun corpo, de manera que asuma unha forma equilibrada hidrostática, é decir, redonda, e (c) que o área cósmica onde se atopa esté libre de outros obxetos.
[2] Declaracións de Donn Walker, portavoz de Walt Disney Co.