terça-feira, 24 de julho de 2007

Leccións de democracia. Eu tamén son culpábel



















O pasado venres (si, si, do ano 2007) o xuíz Juan del Olmo acordou, a petición da Fiscalía, o secuestro do número 1.573 da revista “el jueves” por considerar que a súa portada incorría nun delito de inxurias contra La Corona. A policía foi de quiosco en quiosco retirando todos os exemplares, nun anacronismo impropio dunha democracia.

A revista satírica xa sufrira dúas intervencións por orde xudicial, do seu número 1 e do número 7, por caricaturizar a situación do Estado español e do Vaticano respectivamente. Porén, isto sucedía no ano 1977 antes da aprobación, da tan sagrada para algúns, Constitución española.

Fai xa medio ano a Fiscalía querelouse contra a portada do suplemento de humor “caduca HOY” por mostrar a El Rey cazando (en igualdade de condicións) a un oso borracho, e contra un artigo de Nicola Lococo no que o autor púñase no lugar do pobre osiño alcohólico.

O obxectivo é claro, ter asustados aos debuxantes e editores para que non se atrevan a publicar caricaturas da Casa Real.

Na redacción de “el jueves” son ben coñecidas as chamadas telefónicas solicitando un cambio de enfoque de determinadas caricaturas. Porén, secuestrar a publicación e censurar a súa páxina web
constitúe un acto intolerábel nun Estado que di ser democrático. Non se pode recorrer a actuacións xudiciais para impedir a liberdade de expresión, afecte a quen afecte.

Non se trata aquí de xulgar si nos gusta ou non a portada, trátase de poñer en valor o dereito fundamental a liberdade de expresión. O dereito a rirnos do Papa, de Mahoma, de Rajoy, de Zapatero, e como non, da Casa Real.

Ademais, como afirmou o debuxante Guillermo, coautor da portada, non entendo a polémica están debuxados “Tom Cruise e Katie Holmes, non sei porque a xente pensa que son os que non son. Ninguén dixo que sexan quen din que son. O xuíz Del Olmo leva gafas, ponse colirio, e quizá confundiu o tema”.

En todo caso, eu tamén son culpábel.

segunda-feira, 9 de julho de 2007

Outra Europa é necesaria (é posíbel)


O pasado xoves 5 máis de 25.000 persoas percorreron as rúas de Gumaraès contra as políticas neoliberais da UE, nunha manifestación convocada pola CGTP no marco da Cimeira de Ministros de Traballo e Asuntos Sociais da UE celebrada nesa mesma cidade.

Milleiros de traballadores e traballadoras portuguesas, acompañadas por unha delegación da CIG, encheron, durante máis de catro horas e baixo unha calor abafante, as rúas portuguesas para combater a precariedade laboral e o recurte de dereitos no mundo do traballo.

Ao berro de "a Europa é social, non é do capital", "saúde é un dereito, sen ela nada feito", "dereitos conquistados, non poden ser retirados", "é preciso, é urxente, unha política diferente", "men-ti-ro-sos"... a faixa da cabeceira chegaba ás seis da tarde a poucos metros do lugar onde se reunían os ministros de Traballo da UE.

Ao mesmo tempo, quenes deciden por nos, debatían a porta pechada o xeito de aplicar en cada estado membro a nova receita máxica dos neoliberais; a "flexiseguridade". Outro termo contraditorio que ben sendo máis do mesmo, é decir, desregularizar os contratos clásicos recurtando dereitos consolidados, especialmente a protección fronte ao despedimento.

Mentres estes ministros grises percorrían as rúas nos seus coches de cristais tintados con escolta policial, o pobo, ao que supostamente representan, berraba de xeito unánime por outra Europa posíbel e necesaria.
A loita continúa!!