Sete anos despois... NUNCA MÁIS

s

Foi unha maré de morte e incompetencia contestada por unha onda de conciencia e dignidade. Sete anos depois, NUNCA MÁIS

Estou viva

c
Non, desgrazadamente as miñas vacacións non duraron tres meses, tampouco fun secuestrada, nin casei, nin entrei nunha comuna antitecnoloxía. Tampouco estou morta, Simplemente cain na tentación do pecado capital máis antirevolucionario (e aburrido), a preguiza.

Teño que actualizar o blogue, teño que actualizar o blogue... Mañá, a próxima semana, o próximo mes... Nada. Nunca aparecía o momento. E non sei por que pero o momento é hoxe.

Aquí estou de novo para loitar contra a mediocridade, contra a tiranía do pensamento único... ou simplemente para compartir a miña realidade con quen guste.